مهدکودک بهتر است یا خانه؟
سوال مهم این است که ماندن بچه در خانه پیش مادر یا پدربزرگ مادربزرگ بهتر است یا رفتن به مهدکودک. بچهها تا ۳ سالگی نیاز مبرمی به حضور داشتن در خانواده و یا ماندن پیش یک فرد نزدیک دارند. اما همیشه شرایط بر وفق مراد آنها و خانوادهها نیست. گاهی مادران باید به هر دلیلی به سر کار بروند و بچه باید تنها بماند. در این شرایط باید به بهترین انتخاب برای بچهها فکر کرد. اگر مادربزرگ و پدربزرگ شرایط و امکان نگه داری بچهها را دارند باید از این موقعیت استفاده کرد و بچه را به آنها سپرد. اما همیشه این امکان وجود ندارد.این جور وقتها پرستار گرفتن یا سپردن به مهد گزینههایی است که به ذهن خانوادهها میرسد. دردسرهای پیدا کردن پرستار مطمئن و مهربان که بچه در کنارش احساس آرامش کند انقدر زیاد است که مادران ترجیح میدهند سراغ مهد کودک بروند. در مهدهای کودک مربیان با تجربه و تعلیم دیده فعالیت میکنند و هر رفتار نامناسب آنها با بچهها توسط مدیر مهد رصد میشود و به آنها تذکر میدهند. با این حساب مهد محیط امن تری خواهد بود تا بچه با یک فرد غریبه تنها بماند. از طرف دیگر رفتن به مهد باعث تغییر محیط بچه میشود و یکسره از صبح تا شب در خانه نیست.
عدم رسیدگی مناسب:
کودکان به خصوص در سنین پایین نیاز به رسیدگی و توجه دائمی و مادرانه دارند. کودک نوپا گرفتاری و کار و فعالیت اجتماعی نمی داند، نیازهایی دارد که برآورده شدن کامل و صحیح آن از حقوق مسلم او است. کودک زیر سه سال یک مادر تمام وقت می خواهد تا در آرامش به امور جسمی و روحی او رسیدگی کند.
عدم وجود مادر در کنار فرزندانی که مادران فعال در اجتماع دارند باعث شده تا این وظیفه خطیر و حساس خواه ناخواه بر شانه مربیان مهد کودک قرار می گیرد. مربی مهد باید شناخت کافی نسبت به خصوصیات هر رده سنی از کودکان داشته باشد تا بتواند ارتباط مفید و موثری را با کودک برقرار کرده و از آسیب روحی نوپا به جهت دوری از مادر جلوگیری کند.
تداخل تربیتی کودک:
تفاوت فرهنگی در بیش تر عرصه های زندگی اجتماعی یکی از مواردی است که غالبا به چشم می آید. در محیطی چون مهدکودک نیز به دلیل وجود بچه ها از خانواده های مختلف با فرهنگ ها و منش های تربیتی متفاوت این مطلب کاملا خودنمایی می کند. رفتار و کردار کودکی که در خانواده آزادی کامل دارد و بی هیچ مانعی خودسرانه هرچه بخواهد انجام می دهد، قطعا بر رفتار دیگر کودکانی که پدر و مادر تاکید بر روش های خاص تربیتی دارند اثرگذار خواهد بود.
پدر و مادرهای حساس و دقیق به مرور، متوجه تغییرات خاص رفتاری در فرزندان مهد رفته خود می شوند. یاد گرفتن کلمات جدید و گاه نامناسب یکی از این موارد خواص است. حتی انجام برخی کارها که در خانواده باب نیست. کودک در سنین پایین تر مانند خمیری است در که هرچه خوراک تربیتی، فکری، فرهنگی، آموزشی و …. به او بدهند دریافت می کند.
مناسب نبودن محیط مهد برای نگهداری اطفال:
محیط نگهداری از کودکان زیر ۳ سال حتما باید خاص و ویژه مناسبات سنی آنها طراحی شود. محیطی کاملا امن که کودک جستجوگر به راحتی و بدون هیچ خطری به اکتشافات خود بپردازد. محیطی که برای این کودک درنظر گرفته می شود از لحاظ بهداشتی نیز باید کاملا تمیز باشد زیرا کودکان زیر دو سال برای کشف و بررسی بسیاری از چیزها آنها را به دهان می برند. وسایل ریز و آلوده باید از محیط نگهداری این کودکان حذف شود. مکان نگهداری کودک نباید کوچک باشد، نوپایان خیلی زود از محیطی که بستر کوچکی برای اکتشاف و بررسی دارد خسته و کلافه می شوند و بهانه گیری می کنند. محیط های کوچک با تعداد زیاد بچه ها امکان تخلیه انرژی را به کودک نمی دهد در نتیجه کودکی که از صبح در محیطی تنگ زندگی کرد با روحیه ای کلافه با مادری خسته همراه می شود و این اول ماجرای مادر و کودک و اصطکاک بین آنهاست.
عدم آگاهی و آموزش مربیان از نحوه رفتار با کودکان:
کار با کودک در همه زمینه ها تخصصی است و ویژگی های خاص خودش را دارد اما متاسفانه در اغلب مهدهای کودک از مربیان کم تجربه و گاها حتی کسانی که رشته تحصیلی و روحیاتشان مناسب نگهداری از کودک نیست استفاده می کنند. در اغلب موارد این مربیان حقوق کمی دریافت می کنند. دغدغه های خارج از محیط مهد ممکن است در رفتار مربیان با کودک تاثیر منفی بگذارد.
شیوع بیماری های واگیردار در بین بچه ها:
در محیط هایی که تعداد بچه ها زیاد است احتمال شیوع بیماری های مسری و واگیر بسیار زیاد است. گاهی حضور یک کودک بیمار موجب بیمار شدن کودکان دیگر خواهد شد. در صورت رعایت نکردن بهداشت تعداد زیادی از بچه ها درگیر یک بیماری واگیردار به مدت طولانی خواهند شد.
محدودیت ساعت ورود و خروج:
یک مشکل مهدکودک این است که شما تحت کنترل مهد هستید و تأخیر در برداشتن کودکتان هم برای مهدکودک و هم شما ایجاد مشکل خواهد کرد.
نیاز به داشتن برنامهٔ دوم:
وقتی مهدکودک بسته است شاید شما به تلاش و تقلا برای پیدا کردن مراقب جایگزین بیفتید و وقتی کودکتان بیمار است مجبور شوید در خانه بمانید.
تقسیم توجه بین کودکان:
در یک مهدکودک احتمال کمتری هست که کودکتان یک مراقبت شخصی دریافت کند یعنی همان چیزی که در صورت گرفتن پرستار یا در خانه ماندن خودتان بدیهیتر است.
تردید و نداشتن اعتماد والدین:
کودکان و به طور ویژه کودکان شیرخوار برای رشد و شکوفایی نیازمند عشق و توجه زیادی هستند و نهایتاً همین موضوع که مادرها و پدرها میدانند رسیدگی به دو یا سه کودک که هیچ، حتی رسیدگی به یک کودک هم کار بسیار سختی است باعث میشود برخی والدین در این مورد که یک معلم بتواند تمام روز را از بیشتر از چند کودک مراقبت کند تردید دارند.
سن مناسب برای بردن به مهد کودک:
رضایی اضافه کرد: اگر والدین امکان مراقبت و فراهم کردن شرایطی که گفته شد را در خانه ندارند و کودکشان، تمام وقت خود را به تماشای تلویزیون و سی دی بازی می گذراند، مهد می تواند انتخاب خوبی باشد. یا مثلا در برخی موارد کودک می تواند همه ی ساعات را در کنار مادر باشد اما به دلیل مشکلات روحی و افسردگی مادر، ماندن کودک در خانه به سلامت روان و موفقیت او در آینده صدمه می زند.
او مناسبترین سن برای بردن بچه ها به مهد را سنین بعد از دو و نیم و سه سال عنوان کرد و گفت: کودک در این سنین والدین را شناخته و دلبستگی عاطفی عمیق با آن ها برقرار کرده و از وجود آن ها مطمئن است اما قبل آن چون کودک احتیاج به مراقبت و توجه کامل کودک دارد و در مهد مربیان باید توجهشان را به تعداد زیادی کودک تقسیم کنند، تأثیرات خوبی روی بچه ندارد.
این روانشناس بالینی که تجربه کار با کودکان را نیز دارد، در آخر تأکید کرد: نگرانی والدین از سپردن بچه ها به مهد به دلیل اخبار و گزارش هایی که از عدم صلاحیت برخی مربیان گفته می شود، طبیعی است اما حتی اگر مادر به طور تمام وقت و با دانش و آگاهی کافی هم بتواند از کودک در خانه مراقبت کند، توصیه می شود فرزندش را به طور پاره وقت و ساعاتی در هفته به مهد بسپارد تا کودک برای زندگی اجتماعی و حضور در مدرسه آماده شود.
معایب مهدکودک.اضطراب جدایی.مهدکودک.سن مناسب برای مهدکودک.آموزش زبان به کودکان
رفتار کودکان.زندگی اجتماعی.بهترین مشاوره تخصصی کودک در غرب تهران.موفقیت کودکان
بهبود رفتار کودکان.نگهداری نوزادان.سلامت روان کودکان.مراقبت از بچه ها.مزایای مهدکودک.